Endometrioza je poremećaj koji predstavlja prisustvo endometrijuma van šupljine materice, koju normalno oblaže. Veoma varijabilna simptomatologija i nespecifičan fizikalni nalaz razlog su relativno čestog kašnjenja. Simptomi i ultrazvučni nalaz mogu pobuditi sumnju na dijagnozu, ali se dijagnoza definitivno može postaviti samo laparoskopski. Ipak, trenutna istraživanja pokazuju da žene sa endometriozom pokazuju i izvesne promene u biopsijskom materijalu što otvara vrata novim dijagnostičkim metodama i ranijem otkrivanju endometrioze.
Estrogen igra glavnu ulogu u zaštiti žena od parkinsonove bolesti, kaže Demetrijus Maraganor, neurolog sa Klinike Majo. U studiji koja je obuhvatila 72 žene, Maraganor i njegove kolege su utvrdili da se rizik od parkinsonove bolesti povišava 3 puta kod žena kod kojih je izvršena histerektomija (vađenje materice).
Različite vrste roda Lactobacillus mogu blokirati adherenciju (vezivanje) uropatogena na epitelne ćelije vagine i zaustaviti njihov rast, prema zakljušcima istraživača sa Autonomnog Univerziteta Barselone (Universitat Authonoma de Barcelona) u Španiji. Istraživači su ispitivali potencijal 15 vrsta Lactobacillus roda da blokiraju vezivanje i zaustave rast 22 različita uropatogena. Rezultati su pokazali da Lactobacillus crispatus iz hemaglutinacione grupe III blokira 61.9% uropatogenih adherencija (vezivanja). Lactobacilli iz I i II hemaglutinacione grupe su blokirali vezivanje 52.6% i 49.5% uropatogenih mikroorganizama.
Učestalost perinatalnog prenosa HIV infekcije kod žena na standardnoj antiretroviralnoj terapiji iznosi samo 1.5%, prema izvorima PACTG 316 (Pediatric AIDS Clinical Trials Group 316), objavljenim na 8. Konferenciji o Retrovirusima i Oportunističkim Infekcijama. Takođe, dodatak leka "Nevirapine" režimu lečenja inficiranih trudnica nije pokazao uticaj na smanjenje procenta perinatalnog prenosa HIV-a.
U prospektivnoj studiji, izvedenoj u Juznoafrickoj Republici, antibiotska profilaksa (preventiva) lekom Cefoxitin (antibiotik) nije bila efikasnija nego placebo pri redukovanju infekcija posle "carskog reza". Dr J. S. Bagratee i saradnici sa Natal Univerziteta (University of Natal), u, kako kažu, najvećem do sada istraživanju ove vrste, su ocenjivali 480 pacijentkinja. One su primale 2 g Cefoxitina, intra venski, ili placebo, posle prekidanja pupčane vrpce. Rezultati su objavljeni u Februarskom izdanju britanskog žurnala za ginekologiju i akušerstvo.
Iako mlada i relativno nepoznata grana imunologije, reproduktivna imunologija je u poslednje vreme napravila krupne korake prema identifikaciji mehanizama i faktora koji su odgovorni za neplodnost žena, pojavu spontanih pobačaja i različita oboljenja dece iz takozvanih “visokorizičnih trudnoća”. Bez obzira na veoma komplikovani odnos imunskog i reproduktivnog sistema žene, problem neplodnosti uzrokovan imunskim faktorima se može svesti na svega nekoliko mogućnosti.
I najširoj javnosti je poznato da su transplantacije organa skoro uvek neuspešne, ukoliko nisu praćene odgovarajućim medicinskim tretmanom kojim se "prigušuje" imunski sistem primaoca. Čak i kada se radi o transplantaciji organa između najbližih rođaka kao što su roditelji i deca, nijedan transplantirani organ ne može funkcionisati duže od 2 do 3 nedelje bez medicinskog tretmana. Kombinacija molekula (tzv. MHC molekuli) koji naše ćelije i organe čine stranim drugim ljudima, pa i našim roditeljima, je jedinstvena za svaku osobu, jer samim oplođenjem mi nasleđujemo polovinu ovih molekula od majke, a drugu polovinu od oca. Sigurno je da naučnici širom sveta naporno rade kako bi problem odbacivanja transplantiranih organa rešili na najbolji mogući način, ali shvatite ovo kao mali uvod u jednu sasvim drugu priču.